Sqlite nie koniecznie jest dobrą bazą produkcyjną dla tworzonych aplikacji internetowych. Jednak podczas ich tworzenia powinna nadać się idealnie. Tym bardziej, jeśli nie chcemy naszej maszyny developerskiej obarczać dodatkowymi procesami, czy też pilnować włączania/wyłączania serwerów bazy danych, sqlite nada się idealnie.

Konfiguracja dla doctrine w symfony 1.4 powinna wyglądać następująco:

# database.yml
dev:
  doctrine:
    class: sfDoctrineDatabase
    param:
      dsn: "sqlite:///%SF_DATA_DIR%/doctrine/sqlite_dbfile.db?mode=0666"
      username: root
      password: ~
      encoding: utf8
      attributes:
        default_table_collate: utf8_general_ci
        default_table_charset: utf8

Natomiast dla Symfony2 w ten sposób:

# Doctrine Configuration
doctrine:
    dbal:
        driver:   pdo_sqlite
        dbname:   Symfony
        user:     root
        password: null
        host:     localhost
        port:     ~
        path:     "%kernel.root_dir%/data/symfony.sqlite"
        charset:  UTF8

Kilka rzeczy, o których należy pamiętać, konfigurując sobie środowisko developerskie w ten sposób:

Po pierwsze, wszelkie zmiany w modelu danych powinny zostać przetestowane w systemie zarządzania bazami, które będą/są używane w środowisku produkcyjnym.

Po drugie, jeśli kod projektu znajduje się w repozytorium, foldery z bazą powinny być ignorowane przez git/svn/czy bazaar. Tak samo powinniśmy je ignorować przy eksporcie na produkcję. Plik bazy sqlite będzie się zmieniał non stop, nie potrzebujemy sztucznego nabijania rewizji.

Dodatkowo, warto pamiętać, że sqlite nadaje się idealnie do skonfigurowania środowiska testowego naszej aplikacji w symfony.